Emmanuel Giboulot. Legende. Wereldberoemd. In eerste instantie niet eens zozeer door zijn wijn. Maar omdat hij destijds weigerde om de voorgeschreven insecticiden te spuiten. Giboulot voelde er niets voor om zijn wijngaard preventief te behandelen met een gif dat behalve de schadelijke ‘cicadelle’ ook bijen doodt. 

Voor het gerecht met die man! Gij zult wél doden! 

Maar dat vonden uiteindelijk 500.000 mensen van niet. Zij tekenden de petitie die tegen de rechtszaak ageerde. Een symbolische boete van slechts 1000 euro viel hem ten deel in plaats van de toen gebruikelijke 30.000. Maar ook dat pikte Giboulot niet. 

Hij tekende hoger beroep aan en wil paal en perk stellen aan de pogingen tot doodslag op de biolandbouw. Prachtig natuurlijk, zo’n wijnboer op de barricaden, en natuurlijk ook altijd leuker om te zien dan betogende agrariërs die autobanden aansteken op de Autoroute du Soleil dan wel in Nederland het gemeentehuis proberen binnen te rijden.

Maar dan mag je toch wel hopen dat zijn wijn ook lekker is. Want stel je voor zeg, dat je tot de conclusie komt dat-ie ook beter zijn druiven om het leven had kunnen brengen. Maar is niet het geval. Ziehier zijn Les Pierres Blanches. Zacht, rijp, rokerig, licht-notig, truffel, doorkijkjes biedend, verfijning, elegantie, mineraliteit, bosbodembegroeiing en zuiver als het geweten van Giboulot zelf. Een heuse Grand Vin de Bourgogne. (En dat geldt ook voor de overige wijnen die we beoordeelden; lees ook daar).